απερρίφθην

See also: ἀπερρίφθην

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /a.peˈɾi.fθin/
• Hyphenation: α‧περ‧ρί‧φθην

Verb

απερρίφθην • (aperrífthin)

1. (very formal, archaic) 1st person singular simple past form of απορρίπτομαι (aporríptomai) passive of απορρίπτω.

Alternative forms

• απορρίφτηκα (aporríftika) (common)
• απορρίφθηκα (aporrífthika) (formal)

Derived terms

• απερρίφθην μετ' επαίνων (aperrífthin met' epaínon, “I was turned down cum laude”) (ironic)