απευκταίος

Greek

Adjective

απευκταίος • (apefktaíos) m (feminine απευκταία, neuter απευκταίο)

1. undesired, undesirable

Declension

Declension of απευκταίος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απευκταίος •	απευκταία •	απευκταίο •	απευκταίοι •	απευκταίες •	απευκταία •
genitive	απευκταίου •	απευκταίας •	απευκταίου •	απευκταίων •	απευκταίων •	απευκταίων •
accusative	απευκταίο •	απευκταία •	απευκταίο •	απευκταίους •	απευκταίες •	απευκταία •
vocative	απευκταίε •	απευκταία •	απευκταίο •	απευκταίοι •	απευκταίες •	απευκταία •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απευκταίος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απευκταίος, etc.)

Related terms

• απευκταίο n (apefktaío, “misfortune”)
• απευκταίον n (apefktaíon, “mishap, misfortune”)
• and see: απεύχομαι (apéfchomai, “I wish away”)