αποίμαντος

Greek

Adjective

αποίμαντος • (apoímantos) m (feminine αποίμαντη, neuter αποίμαντο)

1. (Christianity) bishopless
2. (literary) shepherdless

Declension

Declension of αποίμαντος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αποίμαντος •	αποίμαντη •	αποίμαντο •	αποίμαντοι •	αποίμαντες •	αποίμαντα •
genitive	αποίμαντου •	αποίμαντης •	αποίμαντου •	αποίμαντων •	αποίμαντων •	αποίμαντων •
accusative	αποίμαντο •	αποίμαντη •	αποίμαντο •	αποίμαντους •	αποίμαντες •	αποίμαντα •
vocative	αποίμαντε •	αποίμαντη •	αποίμαντο •	αποίμαντοι •	αποίμαντες •	αποίμαντα •