αποδεικτέος

Greek

Adjective

αποδεικτέος • (apodeiktéos) m (feminine αποδεικτέα, neuter αποδεικτέο)

1. to be proved, to be proven, to be demonstrated

   ισχυρισμός αποδεικτέος ― ischyrismós apodeiktéos ― a claim to be proved

Declension

Declension of αποδεικτέος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αποδεικτέος •	αποδεικτέα •	αποδεικτέο •	αποδεικτέοι •	αποδεικτέες •	αποδεικτέα •
genitive	αποδεικτέου •	αποδεικτέας •	αποδεικτέου •	αποδεικτέων •	αποδεικτέων •	αποδεικτέων •
accusative	αποδεικτέο •	αποδεικτέα •	αποδεικτέο •	αποδεικτέους •	αποδεικτέες •	αποδεικτέα •
vocative	αποδεικτέε •	αποδεικτέα •	αποδεικτέο •	αποδεικτέοι •	αποδεικτέες •	αποδεικτέα •

Related terms

• αποδεικτός (apodeiktós, “may be proved”, adjective)
• and see: αποδεικνύω (apodeiknýo, “I prove, I demonstrate”)