αποδεικτός

Greek

Adjective

αποδεικτός • (apodeiktós) m (feminine αποδεικτή, neuter αποδεικτό)

1. may be proved, may be proven, may be demonstrated

Declension

Declension of αποδεικτός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αποδεικτός •	αποδεικτή •	αποδεικτό •	αποδεικτοί •	αποδεικτές •	αποδεικτά •
genitive	αποδεικτού •	αποδεικτής •	αποδεικτού •	αποδεικτών •	αποδεικτών •	αποδεικτών •
accusative	αποδεικτό •	αποδεικτή •	αποδεικτό •	αποδεικτούς •	αποδεικτές •	αποδεικτά •
vocative	αποδεικτέ •	αποδεικτή •	αποδεικτό •	αποδεικτοί •	αποδεικτές •	αποδεικτά •

Related terms

• αποδεικτέος (apodeiktéos, “to be proved”, adjective)
• and see: αποδεικνύω (apodeiknýo, “I prove, I demonstrate”)