αποδιωγμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of αποδιώχνομαι (apodióchnomai), passive voice of αποδιώχνω (apodióchno, “I dismiss oust”). Morphologically, απο- (apo-) +‎ διωγμένος (diogménos).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.po.dʝoɣˈme.nos/
• Hyphenation: α‧πο‧διω‧γμέ‧νος

Participle

αποδιωγμένος • (apodiogménos) m (feminine αποδιωγμένη, neuter αποδιωγμένο)

1. ousted, driven away, rejected

Declension

Declension of αποδιωγμένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αποδιωγμένος •	αποδιωγμένη •	αποδιωγμένο •	αποδιωγμένοι •	αποδιωγμένες •	αποδιωγμένα •
genitive	αποδιωγμένου •	αποδιωγμένης •	αποδιωγμένου •	αποδιωγμένων •	αποδιωγμένων •	αποδιωγμένων •
accusative	αποδιωγμένο •	αποδιωγμένη •	αποδιωγμένο •	αποδιωγμένους •	αποδιωγμένες •	αποδιωγμένα •
vocative	αποδιωγμένε •	αποδιωγμένη •	αποδιωγμένο •	αποδιωγμένοι •	αποδιωγμένες •	αποδιωγμένα •

Further reading

• αποδιωγμένος - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only], Centre for the Greek language