αποκοιμιστικός

Greek

Adjective

αποκοιμιστικός • (apokoimistikós) m (feminine αποκοιμιστική, neuter αποκοιμιστικό)

1. soporific
2. (figuratively) beguiling

Declension

Declension of αποκοιμιστικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αποκοιμιστικός •	αποκοιμιστική •	αποκοιμιστικό •	αποκοιμιστικοί •	αποκοιμιστικές •	αποκοιμιστικά •
genitive	αποκοιμιστικού •	αποκοιμιστικής •	αποκοιμιστικού •	αποκοιμιστικών •	αποκοιμιστικών •	αποκοιμιστικών •
accusative	αποκοιμιστικό •	αποκοιμιστική •	αποκοιμιστικό •	αποκοιμιστικούς •	αποκοιμιστικές •	αποκοιμιστικά •
vocative	αποκοιμιστικέ •	αποκοιμιστική •	αποκοιμιστικό •	αποκοιμιστικοί •	αποκοιμιστικές •	αποκοιμιστικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αποκοιμιστικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αποκοιμιστικός, etc.)

Related terms

• see: αποκοιμίζω (apokoimízo, “I beguile, I send to sleep”)