αποχαιρετημένος
Greek edit
Alternative forms edit
- αποχαιρετισμένος (apochairetisménos) of verb αποχαιρετίζω (apochairetízo)
Pronunciation edit
Participle edit
αποχαιρετημένος • (apochairetiménos) m (feminine αποχαιρετημένη, neuter αποχαιρετημένο)
- Perfect participle of αποχαιρετιέμαι (apochairetiémai), passive voice of αποχαιρετώ (apochairetó). [1]
Declension edit
Declension of αποχαιρετημένος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αποχαιρετημένος • | αποχαιρετημένη • | αποχαιρετημένο • | αποχαιρετημένοι • | αποχαιρετημένες • | αποχαιρετημένα • |
| genitive | αποχαιρετημένου • | αποχαιρετημένης • | αποχαιρετημένου • | αποχαιρετημένων • | αποχαιρετημένων • | αποχαιρετημένων • |
| accusative | αποχαιρετημένο • | αποχαιρετημένη • | αποχαιρετημένο • | αποχαιρετημένους • | αποχαιρετημένες • | αποχαιρετημένα • |
| vocative | αποχαιρετημένε • | αποχαιρετημένη • | αποχαιρετημένο • | αποχαιρετημένοι • | αποχαιρετημένες • | αποχαιρετημένα • |
References edit
- ^ «αποχαιρετώ (& αποχαιρετημένος)» - αποχαιρετημένος - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.