αποχαύνωση
Greek edit
Etymology edit
Back-formation from αποχαυνώνω (apochavnóno). By surface analysis, απο- (apo-, “un-, from”) + χαύνωση (chávnosi). First attested 1855.
Pronunciation edit
Noun edit
αποχαύνωση • (apochávnosi) f (uncountable)
Declension edit
αποχαύνωση
| case \ number | singular | |
|---|---|---|
| nominative | αποχαύνωση • | |
| genitive | αποχαύνωσης • | |
| accusative | αποχαύνωση • | |
| vocative | αποχαύνωση • | |
| Older or formal genitive singular: αποχαυνώσεως • | ||
Related terms edit
- see: αποχαυνώνω (apochavnóno, “to enervate, to debilitate”)
Further reading edit
- αποχαύνωση - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.