απροετοίμαστος

Greek

Adjective

απροετοίμαστος • (aproetoímastos) m (feminine απροετοίμαστη, neuter απροετοίμαστο)

1. unprepared, unready, impromptu, off the cuff

   Synonym: απροπαράσκευος (aproparáskevos)

   Antonym: προετοιμασμένος (proetoimasménos)

Declension

Declension of απροετοίμαστος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απροετοίμαστος •	απροετοίμαστη •	απροετοίμαστο •	απροετοίμαστοι •	απροετοίμαστες •	απροετοίμαστα •
genitive	απροετοίμαστου •	απροετοίμαστης •	απροετοίμαστου •	απροετοίμαστων •	απροετοίμαστων •	απροετοίμαστων •
accusative	απροετοίμαστο •	απροετοίμαστη •	απροετοίμαστο •	απροετοίμαστους •	απροετοίμαστες •	απροετοίμαστα •
vocative	απροετοίμαστε •	απροετοίμαστη •	απροετοίμαστο •	απροετοίμαστοι •	απροετοίμαστες •	απροετοίμαστα •

Further reading

• απροετοίμαστος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language