απροχώρητος

Greek

Adjective

απροχώρητος • (aprochóritos) m (feminine απροχώρητη, neuter απροχώρητο)

1. cannot proceed, will not proceed
2. (nominalised) απροχώρητο n (aprochórito)

Declension

Declension of απροχώρητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απροχώρητος •	απροχώρητη •	απροχώρητο •	απροχώρητοι •	απροχώρητες •	απροχώρητα •
genitive	απροχώρητου •	απροχώρητης •	απροχώρητου •	απροχώρητων •	απροχώρητων •	απροχώρητων •
accusative	απροχώρητο •	απροχώρητη •	απροχώρητο •	απροχώρητους •	απροχώρητες •	απροχώρητα •
vocative	απροχώρητε •	απροχώρητη •	απροχώρητο •	απροχώρητοι •	απροχώρητες •	απροχώρητα •