απροχώρητος
Greek edit
Adjective edit
απροχώρητος • (aprochóritos) m (feminine απροχώρητη, neuter απροχώρητο)
- cannot proceed, will not proceed
- (nominalised) απροχώρητο n (aprochórito)
Declension edit
Declension of απροχώρητος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | απροχώρητος • | απροχώρητη • | απροχώρητο • | απροχώρητοι • | απροχώρητες • | απροχώρητα • |
| genitive | απροχώρητου • | απροχώρητης • | απροχώρητου • | απροχώρητων • | απροχώρητων • | απροχώρητων • |
| accusative | απροχώρητο • | απροχώρητη • | απροχώρητο • | απροχώρητους • | απροχώρητες • | απροχώρητα • |
| vocative | απροχώρητε • | απροχώρητη • | απροχώρητο • | απροχώρητοι • | απροχώρητες • | απροχώρητα • |