απροχώρητο

Greek

Noun

απροχώρητο • (aprochórito) n (plural απροχώρητα)

1. A point beyond which an unpleasant situation cannot continue. (chiefly found in phrases)

   φτάνω στο απροχώρητο ― ftáno sto aprochórito ― to reach the end of your tether

   όταν τα πράγματα φτάνουν στο απροχώρητο ― ótan ta prágmata ftánoun sto aprochórito ― when the chips are down

Declension

Declension of απροχώρητο

	singular	plural
nominative	απροχώρητο •	απροχώρητα •
genitive	απροχώρητου •	απροχώρητων •
accusative	απροχώρητο •	απροχώρητα •
vocative	απροχώρητο •	απροχώρητα •

Derived terms

• φτάνω στο απροχώρητο (ftáno sto aprochórito, “to reach the end of one's tether”)

Adjective

απροχώρητο • (aprochórito)

1. Accusative masculine singular form of απροχώρητος (aprochóritos).
2. Nominative, accusative and vocative neuter singular form of απροχώρητος (aprochóritos).

Further reading

• απροχώρητο, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language