αρίφνητος

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek ἀρίφνητος (aríphnētos), from Byzantine Greek ἀναρίφνητος (anaríphnētos), from Ancient Greek ἀναρίθμητος (anaríthmētos, “countless, innumerable, immeasurable”) replacing consonant cluster [θm] with [fn] and the prefix ἀνα- (ana-) with ἀ- (a-).

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈrif.ni.tos/
• Hyphenation: α‧ρίφ‧νη‧τος
• Old Hyphenation: α‧ρί‧φνη‧τος

Adjective

αρίφνητος • (arífnitos) m (feminine αρίφνητη, neuter αρίφνητο)

1. (literary) countless, innumerable

   Synonyms: αμέτρητος (amétritos), αναρίθμητος (anaríthmitos), ανυπολόγιστος (anypológistos), απροσμέτρητος (aprosmétritos)

Declension

Declension of αρίφνητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αρίφνητος •	αρίφνητη •	αρίφνητο •	αρίφνητοι •	αρίφνητες •	αρίφνητα •
genitive	αρίφνητου •	αρίφνητης •	αρίφνητου •	αρίφνητων •	αρίφνητων •	αρίφνητων •
accusative	αρίφνητο •	αρίφνητη •	αρίφνητο •	αρίφνητους •	αρίφνητες •	αρίφνητα •
vocative	αρίφνητε •	αρίφνητη •	αρίφνητο •	αρίφνητοι •	αρίφνητες •	αρίφνητα •

Further reading

• αρίφνητος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
• αρίφνητος - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only (abbreviations)], Centre for the Greek language