αρνησίθεος

Greek

Adjective

αρνησίθεος • (arnisítheos) m (feminine ήη)

1. atheist
2. (nominalised) atheist

   Synonyms: αθεϊστής (atheïstís), αντίθεος (antítheos), (more common) άθεος (átheos)

Declension

Declension of αρνησίθεος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αρνησίθεος •	αρνησίθεη •	αρνησίθεο •	αρνησίθεοι •	αρνησίθεες •	αρνησίθεα •
genitive	αρνησίθεου •	αρνησίθεης •	αρνησίθεου •	αρνησίθεων •	αρνησίθεων •	αρνησίθεων •
accusative	αρνησίθεο •	αρνησίθεη •	αρνησίθεο •	αρνησίθεους •	αρνησίθεες •	αρνησίθεα •
vocative	αρνησίθεε •	αρνησίθεη •	αρνησίθεο •	αρνησίθεοι •	αρνησίθεες •	αρνησίθεα •

Related terms

• see: άρνηση f (árnisi, “refusal”)

Further reading

• “αρνησίθεος”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998