άρνηση

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaɾ.ni.si/

Noun

άρνηση • (árnisi) f (plural αρνήσεις)

1. refusal, rejection, negation

   Antonym: κατάφαση f (katáfasi)

Declension

Declension of άρνηση

	singular	plural
nominative	άρνηση •	αρνήσεις •
genitive	άρνησης •	αρνήσεων •
accusative	άρνηση •	αρνήσεις •
vocative	άρνηση •	αρνήσεις •
Older or formal genitive singular: αρνήσεως •

Related terms

• αρνησι- (arnisi-, prefix)
• αρνησιά f (arnisiá, “oblivion”)
• αρνησιδικία f (arnisidikía, “denial of justice”)
• αρνησίθεος (arnisítheos, adjective)
• αρνησιθρησκία f (arnisithriskía, “apostasy”)
• αρνησίθρησκος m (arnisíthriskos, “apostate, renegade”)
• αρνησικυρία f (arnisikyría, “veto”)
• αρνησιπατρία f (arnisipatría, “renegade”)
• αρνησίπατρις m (arnisípatris, “renegade”)
• αρνητής m (arnitís, “denier, denialist”)
• αρνητικός (arnitikós, “disapproving, negative”, adjective)
• αρνητικότητα f (arnitikótita, “negativity”)
• αρνητισμός m (arnitismós, “negativism”)
• αρνήτρια f (arnítria, “denier, denialist”)
• αυταπάρνηση f (aftapárnisi, “self-denial”)
• ηλεκτραρνητικός (ilektrarnitikós, “electro-negative”, adjective)
• μίσθαρνος (místharnos, “remunerative”, adjective)
• and see: αρνούμαι (arnoúmai, “to deny”)

Further reading

• άρνηση on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el
• άρνηση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language