αρπακτικότητα

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἅρπα (hárpa, “bird of prey”): αρπακτικός (arpaktikós, “ravenous, predatory”) +‎ -ότητα (-ótita, “-ity, -ness”). First attested 1881.

Noun

αρπακτικότητα • (arpaktikótita) f (uncountable)

1. rapacity, ravening, predacity, predatoriness

Declension

  αρπακτικότητα

case     \     number	singular
nominative	αρπακτικότητα •
genitive	αρπακτικότητας •
accusative	αρπακτικότητα •
vocative	αρπακτικότητα •

Related terms

• see: αρπακτικό n (arpaktikó, “bird of prey”)