αρπακτικό

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἅρπα (hárpa, “bird of prey”).

Noun

αρπακτικό • (arpaktikó) n (plural αρπακτικά)

1. bird of prey
2. (more generally) predator

Declension

Declension of αρπακτικό

	singular	plural
nominative	αρπακτικό •	αρπακτικά •
genitive	αρπακτικού •	αρπακτικών •
accusative	αρπακτικό •	αρπακτικά •
vocative	αρπακτικό •	αρπακτικά •

Adjective

αρπακτικό • (arpaktikó)

1. Accusative masculine singular form of αρπακτικός (arpaktikós).
2. Nominative, accusative and vocative neuter singular form of αρπακτικός (arpaktikós).