ασπίτωτος

Greek

Adjective

ασπίτωτος • (aspítotos) m (feminine ασπίτωτη, neuter ασπίτωτο)

1. (rare) homeless

   Synonym: άστεγος (ástegos)

Declension

Declension of ασπίτωτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ασπίτωτος •	ασπίτωτη •	ασπίτωτο •	ασπίτωτοι •	ασπίτωτες •	ασπίτωτα •
genitive	ασπίτωτου •	ασπίτωτης •	ασπίτωτου •	ασπίτωτων •	ασπίτωτων •	ασπίτωτων •
accusative	ασπίτωτο •	ασπίτωτη •	ασπίτωτο •	ασπίτωτους •	ασπίτωτες •	ασπίτωτα •
vocative	ασπίτωτε •	ασπίτωτη •	ασπίτωτο •	ασπίτωτοι •	ασπίτωτες •	ασπίτωτα •

Related terms

• see: σπίτι n (spíti, “hose, home”)

Further reading

• “ασπίτωτος”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998