αστέγνωτος

Greek

Adjective

αστέγνωτος • (astégnotos) m (feminine αστέγνωτη, neuter αστέγνωτο)

1. undried, damp

Declension

Declension of αστέγνωτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αστέγνωτος •	αστέγνωτη •	αστέγνωτο •	αστέγνωτοι •	αστέγνωτες •	αστέγνωτα •
genitive	αστέγνωτου •	αστέγνωτης •	αστέγνωτου •	αστέγνωτων •	αστέγνωτων •	αστέγνωτων •
accusative	αστέγνωτο •	αστέγνωτη •	αστέγνωτο •	αστέγνωτους •	αστέγνωτες •	αστέγνωτα •
vocative	αστέγνωτε •	αστέγνωτη •	αστέγνωτο •	αστέγνωτοι •	αστέγνωτες •	αστέγνωτα •

Related terms

• see: άστεγος (ástegos, “roofless”, adjective)

Further reading

• “αστέγνωτος”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998