αστήρικτος

Greek

Alternative forms

• αστήριχτος (astírichtos)

Adjective

αστήρικτος • (astíriktos) m (feminine αστήρικτη, neuter αστήρικτο)

1. unsupported, unpropped
2. (figurative) indefensible

Declension

Declension of αστήρικτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αστήρικτος •	αστήρικτη •	αστήρικτο •	αστήρικτοι •	αστήρικτες •	αστήρικτα •
genitive	αστήρικτου •	αστήρικτης •	αστήρικτου •	αστήρικτων •	αστήρικτων •	αστήρικτων •
accusative	αστήρικτο •	αστήρικτη •	αστήρικτο •	αστήρικτους •	αστήρικτες •	αστήρικτα •
vocative	αστήρικτε •	αστήρικτη •	αστήρικτο •	αστήρικτοι •	αστήρικτες •	αστήρικτα •

Related terms

• see: στηρίζω (stirízo, “to support”)

Further reading

• “αστήρικτος”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998