ασυμβίβαστος

Greek

Adjective

ασυμβίβαστος • (asymvívastos) m (feminine ασυμβίβαστη, neuter ασυμβίβαστο)

1. incompatible, irreconcilable

Declension

Declension of ασυμβίβαστος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ασυμβίβαστος •	ασυμβίβαστη •	ασυμβίβαστο •	ασυμβίβαστοι •	ασυμβίβαστες •	ασυμβίβαστα •
genitive	ασυμβίβαστου •	ασυμβίβαστης •	ασυμβίβαστου •	ασυμβίβαστων •	ασυμβίβαστων •	ασυμβίβαστων •
accusative	ασυμβίβαστο •	ασυμβίβαστη •	ασυμβίβαστο •	ασυμβίβαστους •	ασυμβίβαστες •	ασυμβίβαστα •
vocative	ασυμβίβαστε •	ασυμβίβαστη •	ασυμβίβαστο •	ασυμβίβαστοι •	ασυμβίβαστες •	ασυμβίβαστα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ασυμβίβαστος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ασυμβίβαστος, etc.)

Coordinate terms

• ασύμβατος (asýmvatos, “incompatible, incongruous”, adjective)
• ασύμφωνος (asýmfonos, “discordant”, adjective)
• αταίριαστος (ataíriastos, “inappropriate, unsuited”, adjective)

Further reading

• ασυμβίβαστος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language