ασυνέχιστος

Greek

Adjective

ασυνέχιστος • (asynéchistos) m (feminine ασυνέχιστη, neuter ασυνέχιστο)

1. not continued

Declension

Declension of ασυνέχιστος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ασυνέχιστος •	ασυνέχιστη •	ασυνέχιστο •	ασυνέχιστοι •	ασυνέχιστες •	ασυνέχιστα •
genitive	ασυνέχιστου •	ασυνέχιστης •	ασυνέχιστου •	ασυνέχιστων •	ασυνέχιστων •	ασυνέχιστων •
accusative	ασυνέχιστο •	ασυνέχιστη •	ασυνέχιστο •	ασυνέχιστους •	ασυνέχιστες •	ασυνέχιστα •
vocative	ασυνέχιστε •	ασυνέχιστη •	ασυνέχιστο •	ασυνέχιστοι •	ασυνέχιστες •	ασυνέχιστα •

Related terms

• see: συνεχίζω (synechízo, “to continue”)

Further reading

• ασυνέχιστος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language