ασυνήθης

Greek

Adjective

ασυνήθης • (asyníthis) m (feminine ασυνήθης, neuter ασύνηθες)

1. unusual

   Synonym: ασυνήθιστος (asyníthistos)

Declension

Declension of ασυνήθης

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ασυνήθης •	ασυνήθης •	ασύνηθες •	ασυνήθεις •	ασυνήθεις •	ασυνήθη •
genitive	ασυνήθους •	ασυνήθους •	ασυνήθους •	ασυνήθων •	ασυνήθων •	ασυνήθων •
accusative	ασυνήθη •	ασυνήθη •	ασύνηθες •	ασυνήθεις •	ασυνήθεις •	ασυνήθη •
vocative	ασυνήθη •	ασυνήθη •	ασύνηθες •	ασυνήθεις •	ασυνήθεις •	ασυνήθη •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ασυνήθης, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ασυνήθης, etc.)