ασυναίσθητος
Greek edit
Adjective edit
ασυναίσθητος • (asynaísthitos) m (feminine ασυναίσθητη, neuter ασυναίσθητο)
- instinctive, without consciousness
Declension edit
Declension of ασυναίσθητος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ασυναίσθητος • | ασυναίσθητη • | ασυναίσθητο • | ασυναίσθητοι • | ασυναίσθητες • | ασυναίσθητα • |
| genitive | ασυναίσθητου • | ασυναίσθητης • | ασυναίσθητου • | ασυναίσθητων • | ασυναίσθητων • | ασυναίσθητων • |
| accusative | ασυναίσθητο • | ασυναίσθητη • | ασυναίσθητο • | ασυναίσθητους • | ασυναίσθητες • | ασυναίσθητα • |
| vocative | ασυναίσθητε • | ασυναίσθητη • | ασυναίσθητο • | ασυναίσθητοι • | ασυναίσθητες • | ασυναίσθητα • |
Related terms edit
- ασυναίσθητα (asynaísthita, “instinctively”, adverb)
Further reading edit
- “ασυναίσθητος”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998