ατελής

Greek

Adjective

ατελής • (atelís) m (feminine ατελής, neuter ατελές)

1. imperfect, incomplete

Declension

Declension of ατελής

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ατελής •	ατελής •	ατελές •	ατελείς •	ατελείς •	ατελή •
genitive	ατελούς • / ατελή •	ατελούς •	ατελούς •	ατελών •	ατελών •	ατελών •
accusative	ατελή •	ατελή •	ατελές •	ατελείς •	ατελείς •	ατελή •
vocative	ατελή • / ατελής •	ατελής •	ατελές •	ατελείς •	ατελείς •	ατελή •

Related terms

• ατέλεια f (atéleia, “imperfection”)

Further reading

• ατελής - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary, Centre for the Greek language
• ατελής, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language