αὐτοκράτειραν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /au̯.to.krá.teː.ran/ → /aɸ.toˈkra.ti.ran/ → /af.toˈkra.ti.ran/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /au̯.to.krá.teː.ran/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aʍ.toˈkra.ti.ran/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aɸ.toˈkra.ti.ran/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /af.toˈkra.ti.ran/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /af.toˈkra.ti.ran/

Noun

αὐτοκράτειρᾰν • (autokráteiran)

1. accusative singular of αὐτοκράτειρα (autokráteira)