βίου

See also: βιοῦ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /bí.uː/ → /ˈβi.u/ → /ˈvi.u/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /bí.uː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈbi.u/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈβi.u/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈvi.u/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈvi.u/

Noun

βίου • (bíou)

1. genitive singular of βίος (bíos)

Greek

Noun

βίου • (víou) m

1. Genitive singular form of βίος (víos).