βοσκότοπος

Greek

Noun

βοσκότοπος • (voskótopos) m (plural βοσκότοποι)

1. (agriculture) pasture, pastureland, meadow

   Synonym: (colloquial) βοσκοτόπι (voskotópi)

Declension

Declension of βοσκότοπος

	singular	plural
nominative	βοσκότοπος •	βοσκότοποι •
genitive	βοσκότοπου •	βοσκότοπων •
accusative	βοσκότοπο •	βοσκότοπους •
vocative	βοσκότοπε •	βοσκότοποι •

Related terms

• see: βόσκω (vósko, “to graze”)