γεγενημένα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡe.ɡe.nɛː.mé.naː/ → /ʝe.ʝe.niˈme.na/ → /ʝe.ʝe.niˈme.na/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡe.ɡe.nɛː.mé.naː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡe.ɡe.ne̝ˈme.na/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝe.ʝe.niˈme.na/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝe.ʝe.niˈme.na/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝe.ʝe.niˈme.na/

Participle

γεγενημένᾱ • (gegenēménā)

1. feminine nominative/accusative/vocative singular of γεγενημένος (gegenēménos)