γεγενημέναι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡe.ɡe.nɛː.mé.nai̯/ → /ʝe.ʝe.niˈme.nɛ/ → /ʝe.ʝe.niˈme.ne/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡe.ɡe.nɛː.mé.nai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡe.ɡe.ne̝ˈme.nɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝe.ʝe.niˈme.nɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝe.ʝe.niˈme.ne/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝe.ʝe.niˈme.ne/

Participle

γεγενημέναι • (gegenēménai)

1. feminine nominative/vocative plural of γεγενημένος (gegenēménos)