γεννησαμένα

See also: γεννησάμενα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡen.nɛː.sa.mé.naː/ → /ʝen.ni.saˈme.na/ → /ʝe.ni.saˈme.na/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡen.nɛː.sa.mé.naː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡen.ne̝.saˈme.na/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝen.ni.saˈme.na/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝen.ni.saˈme.na/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝe.ni.saˈme.na/

Participle

γεννησᾰμένᾱ • (gennēsaménā)

1. feminine nominative/accusative/vocative dual of γεννησᾰ́μενος (gennēsámenos)