γεννησάμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡen.nɛː.sá.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡen.ne̝ˈsa.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝen.niˈsa.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝen.niˈsa.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝe.niˈsa.me.nos/

Participle

γεννησᾰ́μενος • (gennēsámenos) m (feminine γεννησᾰμένη, neuter γεννησᾰ́μενον); first/second declension

aorist mediopassive participle of γεννάω (gennáō)

Declension

First and second declension of γεννησᾰ́μενος; γεννησᾰμένη; γεννησᾰ́μενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	γεννησᾰ́μενος gennēsámenos	γεννησᾰμένη gennēsaménē	γεννησᾰ́μενον gennēsámenon	γεννησᾰμένω gennēsaménō	γεννησᾰμένᾱ gennēsaménā	γεννησᾰμένω gennēsaménō	γεννησᾰ́μενοι gennēsámenoi	γεννησᾰ́μεναι gennēsámenai	γεννησᾰ́μενᾰ gennēsámena
Genitive	γεννησᾰμένου gennēsaménou	γεννησᾰμένης gennēsaménēs	γεννησᾰμένου gennēsaménou	γεννησᾰμένοιν gennēsaménoin	γεννησᾰμέναιν gennēsaménain	γεννησᾰμένοιν gennēsaménoin	γεννησᾰμένων gennēsaménōn	γεννησᾰμένων gennēsaménōn	γεννησᾰμένων gennēsaménōn
Dative	γεννησᾰμένῳ gennēsaménōi	γεννησᾰμένῃ gennēsaménēi	γεννησᾰμένῳ gennēsaménōi	γεννησᾰμένοιν gennēsaménoin	γεννησᾰμέναιν gennēsaménain	γεννησᾰμένοιν gennēsaménoin	γεννησᾰμένοις gennēsaménois	γεννησᾰμέναις gennēsaménais	γεννησᾰμένοις gennēsaménois
Accusative	γεννησᾰ́μενον gennēsámenon	γεννησᾰμένην gennēsaménēn	γεννησᾰ́μενον gennēsámenon	γεννησᾰμένω gennēsaménō	γεννησᾰμένᾱ gennēsaménā	γεννησᾰμένω gennēsaménō	γεννησᾰμένους gennēsaménous	γεννησᾰμένᾱς gennēsaménās	γεννησᾰ́μενᾰ gennēsámena
Vocative	γεννησᾰ́μενε gennēsámene	γεννησᾰμένη gennēsaménē	γεννησᾰ́μενον gennēsámenon	γεννησᾰμένω gennēsaménō	γεννησᾰμένᾱ gennēsaménā	γεννησᾰμένω gennēsaménō	γεννησᾰ́μενοι gennēsámenoi	γεννησᾰ́μεναι gennēsámenai	γεννησᾰ́μενᾰ gennēsámena
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.