γιγνομένη

See also: γιγνομένῃ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡi.ɡno.mé.nɛː/ → /ʝi.ɣnoˈme.ni/ → /ʝi.ɣnoˈme.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡi.ɡno.mé.nɛː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡi.ɡnoˈme.ne̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝi.ɣnoˈme.ni/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝi.ɣnoˈme.ni/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝi.ɣnoˈme.ni/

Participle

γιγνομένη • (gignoménē)

1. feminine nominative/vocative singular of γιγνόμενος (gignómenos)