γιγνομένῃ

See also: γιγνομένη

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡi.ɡno.mé.nɛːi̯/ → /ʝi.ɣnoˈme.ni/ → /ʝi.ɣnoˈme.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡi.ɡno.mé.nɛːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡi.ɡnoˈme.ne̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝi.ɣnoˈme.ni/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝi.ɣnoˈme.ni/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝi.ɣnoˈme.ni/

Participle

γιγνομένῃ • (gignoménēi)

1. feminine dative singular of γιγνόμενος (gignómenos)