δακρύσας

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /da.kry̌ː.saːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /daˈkry.sas/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ðaˈkry.sas/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðaˈkry.sas/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðaˈkri.sas/

Participle

δακρῡ́σᾱς • (dakrū́sās) m (feminine δακρῡ́σᾱσᾰ, neuter δακρῦσᾰν); first/third declension

aorist active participle of δακρῡ́ω (dakrū́ō)

Declension

First and third declension of δακρῡ́σᾱς; δακρῡ́σᾱσᾰ; δακρῦσᾰν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	δακρῡ́σᾱς dakrū́sās	δακρῡ́σᾱσᾰ dakrū́sāsa	δακρῦσᾰν dakrûsan	δακρῡ́σᾰντε dakrū́sante	δακρῡσᾱ́σᾱ dakrūsā́sā	δακρῡ́σᾰντε dakrū́sante	δακρῡ́σᾰντες dakrū́santes	δακρῡ́σᾱσαι dakrū́sāsai	δακρῡ́σᾰντᾰ dakrū́santa
Genitive	δακρῡ́σᾰντος dakrū́santos	δακρῡσᾱ́σης dakrūsā́sēs	δακρῡ́σᾰντος dakrū́santos	δακρῡσᾰ́ντοιν dakrūsántoin	δακρῡσᾱ́σαιν dakrūsā́sain	δακρῡσᾰ́ντοιν dakrūsántoin	δακρῡσᾰ́ντων dakrūsántōn	δακρῡσᾱσῶν dakrūsāsôn	δακρῡσᾰ́ντων dakrūsántōn
Dative	δακρῡ́σᾰντῐ dakrū́santi	δακρῡσᾱ́σῃ dakrūsā́sēi	δακρῡ́σᾰντῐ dakrū́santi	δακρῡσᾰ́ντοιν dakrūsántoin	δακρῡσᾱ́σαιν dakrūsā́sain	δακρῡσᾰ́ντοιν dakrūsántoin	δακρῡ́σᾱσῐ / δακρῡ́σᾱσῐν dakrū́sāsi(n)	δακρῡσᾱ́σαις dakrūsā́sais	δακρῡ́σᾱσῐ / δακρῡ́σᾱσῐν dakrū́sāsi(n)
Accusative	δακρῡ́σᾰντᾰ dakrū́santa	δακρῡ́σᾱσᾰν dakrū́sāsan	δακρῦσᾰν dakrûsan	δακρῡ́σᾰντε dakrū́sante	δακρῡσᾱ́σᾱ dakrūsā́sā	δακρῡ́σᾰντε dakrū́sante	δακρῡ́σᾰντᾰς dakrū́santas	δακρῡσᾱ́σᾱς dakrūsā́sās	δακρῡ́σᾰντᾰ dakrū́santa
Vocative	δακρῡ́σᾱς dakrū́sās	δακρῡ́σᾱσᾰ dakrū́sāsa	δακρῦσᾰν dakrûsan	δακρῡ́σᾰντε dakrū́sante	δακρῡσᾱ́σᾱ dakrūsā́sā	δακρῡ́σᾰντε dakrū́sante	δακρῡ́σᾰντες dakrū́santes	δακρῡ́σᾱσαι dakrū́sāsai	δακρῡ́σᾰντᾰ dakrū́santa
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	δακρῡσᾰ́ντως dakrūsántōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.