δεσποτικοί

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /des.po.ti.kǒi̯/ → /ðes.po.tiˈcy/ → /ðes.po.tiˈci/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /des.po.ti.kǒi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /des.po.tiˈky/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðes.po.tiˈcy/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðes.po.tiˈcy/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðes.po.tiˈci/

Adjective

δεσποτῐκοί • (despotikoí)

1. masculine nominative/vocative plural of δεσποτικός (despotikós)

Greek

Adjective

δεσποτικοί • (despotikoí)

1. masculine nominative/vocative plural of δεσποτικός (despotikós)