δημοκρατέομαι

Ancient Greek

Etymology

From δημοκρατία (dēmokratía, “democracy", "rule of the people”), from δῆμος (dêmos, “common people", "assembly of the people”) + κρατία (kratía, “power, rule”), from κράτος (krátos, “rule, strength”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /dɛː.mo.kra.té.o.mai̯/ → /ði.mo.kraˈte.o.mɛ/ → /ði.mo.kraˈte.o.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /dɛː.mo.kra.té.o.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /de̝.mo.kraˈte.o.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.mo.kraˈte.o.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.mo.kraˈte.o.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.mo.kraˈte.o.me/

Verb

δημοκρᾰτέομαι • (dēmokratéomai)

1. (passive voice) to have a democratic constitution

   (Can we find and add a quotation of Thucydides to this entry?)

   (Can we find and add a quotation of Lysias to this entry?)

   (Can we find and add a quotation of Demosthenes to this entry?)

   (Can we find and add a quotation of Cassius Dio to this entry?)

   (Can we find and add a quotation of Herodotus to this entry?)

   (Can we find and add a quotation of Aristophanes to this entry?)

   (Can we find and add a quotation of Andocides to this entry?)

2. (impersonal) democratic principles prevail

   (Can we find and add a quotation of Aristotle to this entry?)

Conjugation

   Present: δημοκρᾰτέω, δημοκρᾰτέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δημοκρᾰτέω	δημοκρᾰτέεις	δημοκρᾰτέει	δημοκρᾰτέετον	δημοκρᾰτέετον	δημοκρᾰτέομεν	δημοκρᾰτέετε	δημοκρᾰτέουσῐ(ν)
	subjunctive	δημοκρᾰτέω	δημοκρᾰτέῃς	δημοκρᾰτέῃ	δημοκρᾰτέητον	δημοκρᾰτέητον	δημοκρᾰτέωμεν	δημοκρᾰτέητε	δημοκρᾰτέωσῐ(ν)
	optative	δημοκρᾰτέοιμῐ	δημοκρᾰτέοις	δημοκρᾰτέοι	δημοκρᾰτέοιτον	δημοκρᾰτεοίτην	δημοκρᾰτέοιμεν	δημοκρᾰτέοιτε	δημοκρᾰτέοιεν
	imperative		δημοκρᾰ́τεε	δημοκρᾰτεέτω	δημοκρᾰτέετον	δημοκρᾰτεέτων		δημοκρᾰτέετε	δημοκρᾰτεόντων
middle/ passive	indicative	δημοκρᾰτέομαι	δημοκρᾰτέῃ, δημοκρᾰτέει	δημοκρᾰτέεται	δημοκρᾰτέεσθον	δημοκρᾰτέεσθον	δημοκρᾰτεόμεθᾰ	δημοκρᾰτέεσθε	δημοκρᾰτέονται
	subjunctive	δημοκρᾰτέωμαι	δημοκρᾰτέῃ	δημοκρᾰτέηται	δημοκρᾰτέησθον	δημοκρᾰτέησθον	δημοκρᾰτεώμεθᾰ	δημοκρᾰτέησθε	δημοκρᾰτέωνται
	optative	δημοκρᾰτεοίμην	δημοκρᾰτέοιο	δημοκρᾰτέοιτο	δημοκρᾰτέοισθον	δημοκρᾰτεοίσθην	δημοκρᾰτεοίμεθᾰ	δημοκρᾰτέοισθε	δημοκρᾰτέοιντο
	imperative		δημοκρᾰτέου	δημοκρᾰτεέσθω	δημοκρᾰτέεσθον	δημοκρᾰτεέσθων		δημοκρᾰτέεσθε	δημοκρᾰτεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		δημοκρᾰτέειν				δημοκρᾰτέεσθαι
participle	m	δημοκρᾰτέων				δημοκρᾰτεόμενος
	f	δημοκρᾰτέουσᾰ				δημοκρᾰτεομένη
	n	δημοκρᾰτέον				δημοκρᾰτεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: δημοκρᾰτῶ, δημοκρᾰτοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δημοκρᾰτῶ	δημοκρᾰτεῖς	δημοκρᾰτεῖ	δημοκρᾰτεῖτον	δημοκρᾰτεῖτον	δημοκρᾰτοῦμεν	δημοκρᾰτεῖτε	δημοκρᾰτοῦσῐ(ν)
	subjunctive	δημοκρᾰτῶ	δημοκρᾰτῇς	δημοκρᾰτῇ	δημοκρᾰτῆτον	δημοκρᾰτῆτον	δημοκρᾰτῶμεν	δημοκρᾰτῆτε	δημοκρᾰτῶσῐ(ν)
	optative	δημοκρᾰτοίην, δημοκρᾰτοῖμῐ	δημοκρᾰτοίης, δημοκρᾰτοῖς	δημοκρᾰτοίη, δημοκρᾰτοῖ	δημοκρᾰτοῖτον, δημοκρᾰτοίητον	δημοκρᾰτοίτην, δημοκρᾰτοιήτην	δημοκρᾰτοῖμεν, δημοκρᾰτοίημεν	δημοκρᾰτοῖτε, δημοκρᾰτοίητε	δημοκρᾰτοῖεν, δημοκρᾰτοίησᾰν
	imperative		δημοκρᾰ́τει	δημοκρᾰτείτω	δημοκρᾰτεῖτον	δημοκρᾰτείτων		δημοκρᾰτεῖτε	δημοκρᾰτούντων
middle/ passive	indicative	δημοκρᾰτοῦμαι	δημοκρᾰτεῖ, δημοκρᾰτῇ	δημοκρᾰτεῖται	δημοκρᾰτεῖσθον	δημοκρᾰτεῖσθον	δημοκρᾰτούμεθᾰ	δημοκρᾰτεῖσθε	δημοκρᾰτοῦνται
	subjunctive	δημοκρᾰτῶμαι	δημοκρᾰτῇ	δημοκρᾰτῆται	δημοκρᾰτῆσθον	δημοκρᾰτῆσθον	δημοκρᾰτώμεθᾰ	δημοκρᾰτῆσθε	δημοκρᾰτῶνται
	optative	δημοκρᾰτοίμην	δημοκρᾰτοῖο	δημοκρᾰτοῖτο	δημοκρᾰτοῖσθον	δημοκρᾰτοίσθην	δημοκρᾰτοίμεθᾰ	δημοκρᾰτοῖσθε	δημοκρᾰτοῖντο
	imperative		δημοκρᾰτοῦ	δημοκρᾰτείσθω	δημοκρᾰτεῖσθον	δημοκρᾰτείσθων		δημοκρᾰτεῖσθε	δημοκρᾰτείσθων
		active				middle/passive
infinitive		δημοκρᾰτεῖν				δημοκρᾰτεῖσθαι
participle	m	δημοκρᾰτῶν				δημοκρᾰτούμενος
	f	δημοκρᾰτοῦσᾰ				δημοκρᾰτουμένη
	n	δημοκρᾰτοῦν				δημοκρᾰτούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐδημοκρᾰ́τεον, ἐδημοκρᾰτεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐδημοκρᾰ́τεον	ἐδημοκρᾰ́τεες	ἐδημοκρᾰ́τεε(ν)	ἐδημοκρᾰτέετον	ἐδημοκρᾰτεέτην	ἐδημοκρᾰτέομεν	ἐδημοκρᾰτέετε	ἐδημοκρᾰ́τεον
middle/ passive	indicative	ἐδημοκρᾰτεόμην	ἐδημοκρᾰτέου	ἐδημοκρᾰτέετο	ἐδημοκρᾰτέεσθον	ἐδημοκρᾰτεέσθην	ἐδημοκρᾰτεόμεθᾰ	ἐδημοκρᾰτέεσθε	ἐδημοκρᾰτέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐδημοκρᾰ́τουν, ἐδημοκρᾰτούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐδημοκρᾰ́τουν	ἐδημοκρᾰ́τεις	ἐδημοκρᾰ́τει	ἐδημοκρᾰτεῖτον	ἐδημοκρᾰτείτην	ἐδημοκρᾰτοῦμεν	ἐδημοκρᾰτεῖτε	ἐδημοκρᾰ́τουν
middle/ passive	indicative	ἐδημοκρᾰτούμην	ἐδημοκρᾰτοῦ	ἐδημοκρᾰτεῖτο	ἐδημοκρᾰτεῖσθον	ἐδημοκρᾰτείσθην	ἐδημοκρᾰτούμεθᾰ	ἐδημοκρᾰτεῖσθε	ἐδημοκρᾰτοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: δημοκρᾰτήσω, δημοκρᾰτήσομαι, δημοκρᾰτηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δημοκρᾰτήσω	δημοκρᾰτήσεις	δημοκρᾰτήσει	δημοκρᾰτήσετον	δημοκρᾰτήσετον	δημοκρᾰτήσομεν	δημοκρᾰτήσετε	δημοκρᾰτήσουσῐ(ν)
	optative	δημοκρᾰτήσοιμῐ	δημοκρᾰτήσοις	δημοκρᾰτήσοι	δημοκρᾰτήσοιτον	δημοκρᾰτησοίτην	δημοκρᾰτήσοιμεν	δημοκρᾰτήσοιτε	δημοκρᾰτήσοιεν
middle	indicative	δημοκρᾰτήσομαι	δημοκρᾰτήσῃ, δημοκρᾰτήσει	δημοκρᾰτήσεται	δημοκρᾰτήσεσθον	δημοκρᾰτήσεσθον	δημοκρᾰτησόμεθᾰ	δημοκρᾰτήσεσθε	δημοκρᾰτήσονται
	optative	δημοκρᾰτησοίμην	δημοκρᾰτήσοιο	δημοκρᾰτήσοιτο	δημοκρᾰτήσοισθον	δημοκρᾰτησοίσθην	δημοκρᾰτησοίμεθᾰ	δημοκρᾰτήσοισθε	δημοκρᾰτήσοιντο
passive	indicative	δημοκρᾰτηθήσομαι	δημοκρᾰτηθήσῃ	δημοκρᾰτηθήσεται	δημοκρᾰτηθήσεσθον	δημοκρᾰτηθήσεσθον	δημοκρᾰτηθησόμεθᾰ	δημοκρᾰτηθήσεσθε	δημοκρᾰτηθήσονται
	optative	δημοκρᾰτηθησοίμην	δημοκρᾰτηθήσοιο	δημοκρᾰτηθήσοιτο	δημοκρᾰτηθήσοισθον	δημοκρᾰτηθησοίσθην	δημοκρᾰτηθησοίμεθᾰ	δημοκρᾰτηθήσοισθε	δημοκρᾰτηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		δημοκρᾰτήσειν			δημοκρᾰτήσεσθαι		δημοκρᾰτηθήσεσθαι
participle	m	δημοκρᾰτήσων			δημοκρᾰτησόμενος		δημοκρᾰτηθησόμενος
	f	δημοκρᾰτήσουσᾰ			δημοκρᾰτησομένη		δημοκρᾰτηθησομένη
	n	δημοκρᾰτῆσον			δημοκρᾰτησόμενον		δημοκρᾰτηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: δημοκρᾰ́τησᾰ, δημοκρᾰτησᾰ́μην, ἐδημοκρᾰτήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δημοκρᾰ́τησᾰ	δημοκρᾰ́τησᾰς	δημοκρᾰ́τησε(ν)	δημοκρᾰτήσᾰτον	δημοκρᾰτησᾰ́την	δημοκρᾰτήσᾰμεν	δημοκρᾰτήσᾰτε	δημοκρᾰ́τησᾰν
	subjunctive	δημοκρᾰτήσω	δημοκρᾰτήσῃς	δημοκρᾰτήσῃ	δημοκρᾰτήσητον	δημοκρᾰτήσητον	δημοκρᾰτήσωμεν	δημοκρᾰτήσητε	δημοκρᾰτήσωσῐ(ν)
	optative	δημοκρᾰτήσαιμῐ	δημοκρᾰτήσειᾰς, δημοκρᾰτήσαις	δημοκρᾰτήσειε(ν), δημοκρᾰτήσαι	δημοκρᾰτήσαιτον	δημοκρᾰτησαίτην	δημοκρᾰτήσαιμεν	δημοκρᾰτήσαιτε	δημοκρᾰτήσειᾰν, δημοκρᾰτήσαιεν
	imperative		δημοκρᾰ́τησον	δημοκρᾰτησᾰ́τω	δημοκρᾰτήσᾰτον	δημοκρᾰτησᾰ́των		δημοκρᾰτήσᾰτε	δημοκρᾰτησᾰ́ντων
middle	indicative	δημοκρᾰτησᾰ́μην	δημοκρᾰτήσω	δημοκρᾰτήσᾰτο	δημοκρᾰτήσᾰσθον	δημοκρᾰτησᾰ́σθην	δημοκρᾰτησᾰ́μεθᾰ	δημοκρᾰτήσᾰσθε	δημοκρᾰτήσᾰντο
	subjunctive	δημοκρᾰτήσωμαι	δημοκρᾰτήσῃ	δημοκρᾰτήσηται	δημοκρᾰτήσησθον	δημοκρᾰτήσησθον	δημοκρᾰτησώμεθᾰ	δημοκρᾰτήσησθε	δημοκρᾰτήσωνται
	optative	δημοκρᾰτησαίμην	δημοκρᾰτήσαιο	δημοκρᾰτήσαιτο	δημοκρᾰτήσαισθον	δημοκρᾰτησαίσθην	δημοκρᾰτησαίμεθᾰ	δημοκρᾰτήσαισθε	δημοκρᾰτήσαιντο
	imperative		δημοκρᾰ́τησαι	δημοκρᾰτησᾰ́σθω	δημοκρᾰτήσᾰσθον	δημοκρᾰτησᾰ́σθων		δημοκρᾰτήσᾰσθε	δημοκρᾰτησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐδημοκρᾰτήθην	ἐδημοκρᾰτήθης	ἐδημοκρᾰτήθη	ἐδημοκρᾰτήθητον	ἐδημοκρᾰτηθήτην	ἐδημοκρᾰτήθημεν	ἐδημοκρᾰτήθητε	ἐδημοκρᾰτήθησᾰν
	subjunctive	δημοκρᾰτηθῶ	δημοκρᾰτηθῇς	δημοκρᾰτηθῇ	δημοκρᾰτηθῆτον	δημοκρᾰτηθῆτον	δημοκρᾰτηθῶμεν	δημοκρᾰτηθῆτε	δημοκρᾰτηθῶσῐ(ν)
	optative	δημοκρᾰτηθείην	δημοκρᾰτηθείης	δημοκρᾰτηθείη	δημοκρᾰτηθεῖτον, δημοκρᾰτηθείητον	δημοκρᾰτηθείτην, δημοκρᾰτηθειήτην	δημοκρᾰτηθεῖμεν, δημοκρᾰτηθείημεν	δημοκρᾰτηθεῖτε, δημοκρᾰτηθείητε	δημοκρᾰτηθεῖεν, δημοκρᾰτηθείησᾰν
	imperative		δημοκρᾰτήθητῐ	δημοκρᾰτηθήτω	δημοκρᾰτήθητον	δημοκρᾰτηθήτων		δημοκρᾰτήθητε	δημοκρᾰτηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		δημοκρᾰτῆσαι			δημοκρᾰτήσᾰσθαι		δημοκρᾰτηθῆναι
participle	m	δημοκρᾰτήσᾱς			δημοκρᾰτησᾰ́μενος		δημοκρᾰτηθείς
	f	δημοκρᾰτήσᾱσᾰ			δημοκρᾰτησᾰμένη		δημοκρᾰτηθεῖσᾰ
	n	δημοκρᾰτῆσᾰν			δημοκρᾰτησᾰ́μενον		δημοκρᾰτηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: δεδημοκρᾰ́τηκᾰ, δεδημοκράτημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δεδημοκρᾰ́τηκᾰ	δεδημοκρᾰ́τηκᾰς	δεδημοκρᾰ́τηκε(ν)	δεδημοκρᾰτήκᾰτον	δεδημοκρᾰτήκᾰτον	δεδημοκρᾰτήκᾰμεν	δεδημοκρᾰτήκᾰτε	δεδημοκρᾰτήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	δεδημοκρᾰτήκω	δεδημοκρᾰτήκῃς	δεδημοκρᾰτήκῃ	δεδημοκρᾰτήκητον	δεδημοκρᾰτήκητον	δεδημοκρᾰτήκωμεν	δεδημοκρᾰτήκητε	δεδημοκρᾰτήκωσῐ(ν)
	optative	δεδημοκρᾰτήκοιμῐ, δεδημοκρᾰτηκοίην	δεδημοκρᾰτήκοις, δεδημοκρᾰτηκοίης	δεδημοκρᾰτήκοι, δεδημοκρᾰτηκοίη	δεδημοκρᾰτήκοιτον	δεδημοκρᾰτηκοίτην	δεδημοκρᾰτήκοιμεν	δεδημοκρᾰτήκοιτε	δεδημοκρᾰτήκοιεν
	imperative		δεδημοκρᾰ́τηκε	δεδημοκρᾰτηκέτω	δεδημοκρᾰτήκετον	δεδημοκρᾰτηκέτων		δεδημοκρᾰτήκετε	δεδημοκρᾰτηκόντων
middle/ passive	indicative	δεδημοκράτημαι	δεδημοκράτησαι	δεδημοκράτηται	δεδημοκράτησθον	δεδημοκράτησθον	δεδημοκρατήμεθᾰ	δεδημοκράτησθε	δεδημοκράτηνται
	subjunctive	δεδημοκρατημένος ὦ	δεδημοκρατημένος ᾖς	δεδημοκρατημένος ᾖ	δεδημοκρατημένω ἦτον	δεδημοκρατημένω ἦτον	δεδημοκρατημένοι ὦμεν	δεδημοκρατημένοι ἦτε	δεδημοκρατημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	δεδημοκρατημένος εἴην	δεδημοκρατημένος εἴης	δεδημοκρατημένος εἴη	δεδημοκρατημένω εἴητον/εἶτον	δεδημοκρατημένω εἰήτην/εἴτην	δεδημοκρατημένοι εἴημεν/εἶμεν	δεδημοκρατημένοι εἴητε/εἶτε	δεδημοκρατημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		δεδημοκράτησο	δεδημοκρατήσθω	δεδημοκράτησθον	δεδημοκρατήσθων		δεδημοκράτησθε	δεδημοκρατήσθων
		active				middle/passive
infinitive		δεδημοκρᾰτηκέναι				δεδημοκρατῆσθαι
participle	m	δεδημοκρᾰτηκώς				δεδημοκρατημένος
	f	δεδημοκρᾰτηκυῖᾰ				δεδημοκρατημένη
	n	δεδημοκρᾰτηκός				δεδημοκρατημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐδεδημοκρᾰτήκειν, ἐδεδημοκρατήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐδεδημοκρᾰτήκειν, ἐδεδημοκρᾰτήκη	ἐδεδημοκρᾰτήκεις, ἐδεδημοκρᾰτήκης	ἐδεδημοκρᾰτήκει(ν)	ἐδεδημοκρᾰτήκετον	ἐδεδημοκρᾰτηκέτην	ἐδεδημοκρᾰτήκεμεν	ἐδεδημοκρᾰτήκετε	ἐδεδημοκρᾰτήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐδεδημοκρατήμην	ἐδεδημοκράτησο	ἐδεδημοκράτητο	ἐδεδημοκράτησθον	ἐδεδημοκρατήσθην	ἐδεδημοκρατήμεθᾰ	ἐδεδημοκράτησθε	ἐδεδημοκράτηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• δημοκρᾰτῐ́ᾱ (dēmokratíā)
• δημοκρᾰτίζω (dēmokratízō)
• δημοκρᾰτῐκός (dēmokratikós)

References

• “δημοκρᾰτέομαι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “δημοκρατέομαι”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• δημοκρατέομαι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• δημοκρατέομαι in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)