διακοπή

Greek

Etymology

From Koine Greek διακοπή (diakopḗ); see διακόπτω (diakópto, “to interrupt, break off”) for more.

Noun

διακοπή • (diakopí) f (plural διακοπές)

1. stoppage, break, disruption, interruption, shutdown
2. break, adjournment
3. (in the plural) holidays

Declension

Declension of διακοπή

	singular	plural
nominative	διακοπή •	διακοπές •
genitive	διακοπής •	διακοπών •
accusative	διακοπή •	διακοπές •
vocative	διακοπή •	διακοπές •

Related terms

• διακόπτω (diakópto, “interrupt”)
• κοπή f (kopí, “cutting”)

See also

• γιορτή n (giortí, “festival, holy day”)