κοπή

Greek

Etymology

From Ancient Greek κοπή. See κόπτω, κόβω (kóvo, “I cut”).

Pronunciation

• IPA^(key): /koˈpi/
• Hyphenation: κο‧πή
• Homophone: κοπεί (kopeí)

Noun

κοπή • (kopí) f (plural κοπές)

1. cutting, felling, chopping

Declension

Declension of κοπή

	singular	plural
nominative	κοπή •	κοπές •
genitive	κοπής •	κοπών •
accusative	κοπή •	κοπές •
vocative	κοπή •	κοπές •

Derived terms

• ξύλο κοπής n (xýlo kopís, “chopping board”)

Related terms

Compounds:

• ανακοπή f (anakopí, “stoppage”)
• αποκοπή f (apokopí)
• διακοπή f (diakopí, “interruption”)
• εγκοπή f (egkopí)
• περικοπή f (perikopí)
• προκοπή f (prokopí, “advancement”)
• συγκοπή f (sygkopí, “cardiac arrest; syncope”)
• τριτανακοπή f (tritanakopí) (law)

Other κοπ- words

• αδιάκοπος (adiákopos, “uninterrupted”)
• άκοπος (ákopos, “uncut; not hard”)
• δίκοπος (díkopos)

• and see: κόβω (kóvo, “cut”) and κόπτω