διασπείρω

Ancient Greek

Etymology

δια- (dia-) +‎ σπείρω (speírō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /di.as.pěː.rɔː/ → /ði.asˈpi.ro/ → /ði.asˈpi.ro/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.as.pěː.rɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.asˈpi.ro/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.asˈpi.ro/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.asˈpi.ro/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.asˈpi.ro/

Verb

δῐασπείρω • (diaspeírō)

1. to scatter, disperse

Conjugation

   Present: δῐασπείρω, δῐασπείρομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῐασπείρω	δῐασπείρεις	δῐασπείρει	δῐασπείρετον	δῐασπείρετον	δῐασπείρομεν	δῐασπείρετε	δῐασπείρουσῐ(ν)
	subjunctive	δῐασπείρω	δῐασπείρῃς	δῐασπείρῃ	δῐασπείρητον	δῐασπείρητον	δῐασπείρωμεν	δῐασπείρητε	δῐασπείρωσῐ(ν)
	optative	δῐασπείροιμῐ	δῐασπείροις	δῐασπείροι	δῐασπείροιτον	δῐασπειροίτην	δῐασπείροιμεν	δῐασπείροιτε	δῐασπείροιεν
	imperative		δῐάσπειρε	δῐασπειρέτω	δῐασπείρετον	δῐασπειρέτων		δῐασπείρετε	δῐασπειρόντων
middle/ passive	indicative	δῐασπείρομαι	δῐασπείρῃ, δῐασπείρει	δῐασπείρεται	δῐασπείρεσθον	δῐασπείρεσθον	δῐασπειρόμεθᾰ	δῐασπείρεσθε	δῐασπείρονται
	subjunctive	δῐασπείρωμαι	δῐασπείρῃ	δῐασπείρηται	δῐασπείρησθον	δῐασπείρησθον	δῐασπειρώμεθᾰ	δῐασπείρησθε	δῐασπείρωνται
	optative	δῐασπειροίμην	δῐασπείροιο	δῐασπείροιτο	δῐασπείροισθον	δῐασπειροίσθην	δῐασπειροίμεθᾰ	δῐασπείροισθε	δῐασπείροιντο
	imperative		δῐασπείρου	δῐασπειρέσθω	δῐασπείρεσθον	δῐασπειρέσθων		δῐασπείρεσθε	δῐασπειρέσθων
		active				middle/passive
infinitive		δῐασπείρειν				δῐασπείρεσθαι
participle	m	δῐασπείρων				δῐασπειρόμενος
	f	δῐασπείρουσᾰ				δῐασπειρομένη
	n	δῐασπεῖρον				δῐασπειρόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: δῐέσπειρον, δῐεσπειρόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῐέσπειρον	δῐέσπειρες	δῐέσπειρε(ν)	δῐεσπείρετον	δῐεσπειρέτην	δῐεσπείρομεν	δῐεσπείρετε	δῐέσπειρον
middle/ passive	indicative	δῐεσπειρόμην	δῐεσπείρου	δῐεσπείρετο	δῐεσπείρεσθον	δῐεσπειρέσθην	δῐεσπειρόμεθᾰ	δῐεσπείρεσθε	δῐεσπείροντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: δῐασπερέω, δῐασπερέομαι, δῐασπᾰρήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῐασπερέω	δῐασπερέεις	δῐασπερέει	δῐασπερέετον	δῐασπερέετον	δῐασπερέομεν	δῐασπερέετε	δῐασπερέουσῐ(ν)
	optative	δῐασπερέοιμῐ	δῐασπερέοις	δῐασπερέοι	δῐασπερέοιτον	δῐασπερεοίτην	δῐασπερέοιμεν	δῐασπερέοιτε	δῐασπερέοιεν
middle	indicative	δῐασπερέομαι	δῐασπερέῃ, δῐασπερέει	δῐασπερέεται	δῐασπερέεσθον	δῐασπερέεσθον	δῐασπερεόμεθᾰ	δῐασπερέεσθε	δῐασπερέονται
	optative	δῐασπερεοίμην	δῐασπερέοιο	δῐασπερέοιτο	δῐασπερέοισθον	δῐασπερεοίσθην	δῐασπερεοίμεθᾰ	δῐασπερέοισθε	δῐασπερέοιντο
passive	indicative	δῐασπᾰρήσομαι	δῐασπᾰρήσῃ	δῐασπᾰρήσεται	δῐασπᾰρήσεσθον	δῐασπᾰρήσεσθον	δῐασπᾰρησόμεθᾰ	δῐασπᾰρήσεσθε	δῐασπᾰρήσονται
	optative	δῐασπᾰρησοίμην	δῐασπᾰρήσοιο	δῐασπᾰρήσοιτο	δῐασπᾰρήσοισθον	δῐασπᾰρησοίσθην	δῐασπᾰρησοίμεθᾰ	δῐασπᾰρήσοισθε	δῐασπᾰρήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		δῐασπερέειν			δῐασπερέεσθαι		δῐασπᾰρήσεσθαι
participle	m	δῐασπερέων			δῐασπερεόμενος		δῐασπᾰρησόμενος
	f	δῐασπερέουσᾰ			δῐασπερεομένη		δῐασπᾰρησομένη
	n	δῐασπερέον			δῐασπερεόμενον		δῐασπᾰρησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: δῐασπερῶ, δῐασπεροῦμαι, δῐασπᾰρήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῐασπερῶ	δῐασπερεῖς	δῐασπερεῖ	δῐασπερεῖτον	δῐασπερεῖτον	δῐασπεροῦμεν	δῐασπερεῖτε	δῐασπεροῦσῐ(ν)
	optative	δῐασπεροίην, δῐασπεροῖμῐ	δῐασπεροίης, δῐασπεροῖς	δῐασπεροίη, δῐασπεροῖ	δῐασπεροῖτον, δῐασπεροίητον	δῐασπεροίτην, δῐασπεροιήτην	δῐασπεροῖμεν, δῐασπεροίημεν	δῐασπεροῖτε, δῐασπεροίητε	δῐασπεροῖεν, δῐασπεροίησᾰν
middle	indicative	δῐασπεροῦμαι	δῐασπερῇ	δῐασπερεῖται	δῐασπερεῖσθον	δῐασπερεῖσθον	δῐασπερούμεθᾰ	δῐασπερεῖσθε	δῐασπεροῦνται
	optative	δῐασπεροίμην	δῐασπεροῖο	δῐασπεροῖτο	δῐασπεροῖσθον	δῐασπεροίσθην	δῐασπεροίμεθᾰ	δῐασπεροῖσθε	δῐασπεροῖντο
passive	indicative	δῐασπᾰρήσομαι	δῐασπᾰρήσῃ	δῐασπᾰρήσεται	δῐασπᾰρήσεσθον	δῐασπᾰρήσεσθον	δῐασπᾰρησόμεθᾰ	δῐασπᾰρήσεσθε	δῐασπᾰρήσονται
	optative	δῐασπᾰρησοίμην	δῐασπᾰρήσοιο	δῐασπᾰρήσοιτο	δῐασπᾰρήσοισθον	δῐασπᾰρησοίσθην	δῐασπᾰρησοίμεθᾰ	δῐασπᾰρήσοισθε	δῐασπᾰρήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		δῐασπερεῖν			δῐασπερεῖσθαι		δῐασπᾰρήσεσθαι
participle	m	δῐασπερῶν			δῐασπερούμενος		δῐασπᾰρησόμενος
	f	δῐασπεροῦσᾰ			δῐασπερουμένη		δῐασπᾰρησομένη
	n	δῐασπεροῦν			δῐασπερούμενον		δῐασπᾰρησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: δῐέσπειρᾰ, δῐεσπειρᾰ́μην, δῐεσπᾰ́ρην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῐέσπειρᾰ	δῐέσπειρᾰς	δῐέσπειρε(ν)	δῐεσπείρᾰτον	δῐεσπειρᾰ́την	δῐεσπείρᾰμεν	δῐεσπείρᾰτε	δῐέσπειρᾰν
	subjunctive	δῐασπείρω	δῐασπείρῃς	δῐασπείρῃ	δῐασπείρητον	δῐασπείρητον	δῐασπείρωμεν	δῐασπείρητε	δῐασπείρωσῐ(ν)
	optative	δῐασπείραιμῐ	δῐασπείρειᾰς, δῐασπείραις	δῐασπείρειε(ν), δῐασπείραι	δῐασπείραιτον	δῐασπειραίτην	δῐασπείραιμεν	δῐασπείραιτε	δῐασπείρειᾰν, δῐασπείραιεν
	imperative		δῐάσπειρον	δῐασπειρᾰ́τω	δῐασπείρᾰτον	δῐασπειρᾰ́των		δῐασπείρᾰτε	δῐασπειρᾰ́ντων
middle	indicative	δῐεσπειρᾰ́μην	δῐεσπείρω	δῐεσπείρᾰτο	δῐεσπείρᾰσθον	δῐεσπειρᾰ́σθην	δῐεσπειρᾰ́μεθᾰ	δῐεσπείρᾰσθε	δῐεσπείρᾰντο
	subjunctive	δῐασπείρωμαι	δῐασπείρῃ	δῐασπείρηται	δῐασπείρησθον	δῐασπείρησθον	δῐασπειρώμεθᾰ	δῐασπείρησθε	δῐασπείρωνται
	optative	δῐασπειραίμην	δῐασπείραιο	δῐασπείραιτο	δῐασπείραισθον	δῐασπειραίσθην	δῐασπειραίμεθᾰ	δῐασπείραισθε	δῐασπείραιντο
	imperative		δῐάσπειραι	δῐασπειρᾰ́σθω	δῐασπείρᾰσθον	δῐασπειρᾰ́σθων		δῐασπείρᾰσθε	δῐασπειρᾰ́σθων
passive	indicative	δῐεσπᾰ́ρην	δῐεσπᾰ́ρης	δῐεσπᾰ́ρη	δῐεσπᾰ́ρητον	δῐεσπᾰρήτην	δῐεσπᾰ́ρημεν	δῐεσπᾰ́ρητε	δῐεσπᾰ́ρησᾰν
	subjunctive	δῐασπᾰρῶ	δῐασπᾰρῇς	δῐασπᾰρῇ	δῐασπᾰρῆτον	δῐασπᾰρῆτον	δῐασπᾰρῶμεν	δῐασπᾰρῆτε	δῐασπᾰρῶσῐ(ν)
	optative	δῐασπᾰρείην	δῐασπᾰρείης	δῐασπᾰρείη	δῐασπᾰρεῖτον, δῐασπᾰρείητον	δῐασπᾰρείτην, δῐασπᾰρειήτην	δῐασπᾰρεῖμεν, δῐασπᾰρείημεν	δῐασπᾰρεῖτε, δῐασπᾰρείητε	δῐασπᾰρεῖεν, δῐασπᾰρείησᾰν
	imperative		δῐασπᾰ́ρηθῐ	δῐασπᾰρήτω	δῐασπᾰ́ρητον	δῐασπᾰρήτων		δῐασπᾰ́ρητε	δῐασπᾰρέντων
		active			middle		passive
infinitive		δῐασπεῖραι			δῐασπείρᾰσθαι		δῐασπᾰρῆναι
participle	m	δῐασπείρᾱς			δῐασπειρᾰ́μενος		δῐασπᾰρείς
	f	δῐασπείρᾱσᾰ			δῐασπειρᾰμένη		δῐασπᾰρεῖσᾰ
	n	δῐασπεῖρᾰν			δῐασπειρᾰ́μενον		δῐασπᾰρέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: δῐέσπᾰρκᾰ, δῐέσπᾰρμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῐέσπᾰρκᾰ	δῐέσπᾰρκᾰς	δῐέσπᾰρκε(ν)	δῐεσπᾰ́ρκᾰτον	δῐεσπᾰ́ρκᾰτον	δῐεσπᾰ́ρκᾰμεν	δῐεσπᾰ́ρκᾰτε	δῐεσπᾰ́ρκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	δῐεσπᾰ́ρκω	δῐεσπᾰ́ρκῃς	δῐεσπᾰ́ρκῃ	δῐεσπᾰ́ρκητον	δῐεσπᾰ́ρκητον	δῐεσπᾰ́ρκωμεν	δῐεσπᾰ́ρκητε	δῐεσπᾰ́ρκωσῐ(ν)
	optative	δῐεσπᾰ́ρκοιμῐ, δῐεσπᾰρκοίην	δῐεσπᾰ́ρκοις, δῐεσπᾰρκοίης	δῐεσπᾰ́ρκοι, δῐεσπᾰρκοίη	δῐεσπᾰ́ρκοιτον	δῐεσπᾰρκοίτην	δῐεσπᾰ́ρκοιμεν	δῐεσπᾰ́ρκοιτε	δῐεσπᾰ́ρκοιεν
	imperative		δῐέσπᾰρκε	δῐεσπᾰρκέτω	δῐεσπᾰ́ρκετον	δῐεσπᾰρκέτων		δῐεσπᾰ́ρκετε	δῐεσπᾰρκόντων
middle/ passive	indicative	δῐέσπᾰρμαι	δῐέσπᾰρσαι	δῐέσπᾰρται	δῐέσπᾰρθον	δῐέσπᾰρθον	δῐεσπᾰ́ρμεθᾰ	δῐέσπᾰρθε	δῐεσπᾰ́ρᾰται
	subjunctive	δῐεσπᾰρμένος ὦ	δῐεσπᾰρμένος ᾖς	δῐεσπᾰρμένος ᾖ	δῐεσπᾰρμένω ἦτον	δῐεσπᾰρμένω ἦτον	δῐεσπᾰρμένοι ὦμεν	δῐεσπᾰρμένοι ἦτε	δῐεσπᾰρμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	δῐεσπᾰρμένος εἴην	δῐεσπᾰρμένος εἴης	δῐεσπᾰρμένος εἴη	δῐεσπᾰρμένω εἴητον/εἶτον	δῐεσπᾰρμένω εἰήτην/εἴτην	δῐεσπᾰρμένοι εἴημεν/εἶμεν	δῐεσπᾰρμένοι εἴητε/εἶτε	δῐεσπᾰρμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		δῐέσπᾰρσο	δῐεσπᾰ́ρθω	δῐέσπᾰρθον	δῐεσπᾰ́ρθων		δῐέσπᾰρθε	δῐεσπᾰ́ρθων
		active				middle/passive
infinitive		δῐεσπᾰρκέναι				δῐεσπᾰ́ρθαι
participle	m	δῐεσπᾰρκώς				δῐεσπᾰρμένος
	f	δῐεσπᾰρκυῖᾰ				δῐεσπᾰρμένη
	n	δῐεσπᾰρκός				δῐεσπᾰρμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• διασπορᾱ́ (diasporā́)

Further reading

• διασπείρω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• διασπείρω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• “διασπείρω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• G1289 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • blaze idem, page 82.
  • bruit idem, page 101.
  • circulate idem, page 132.
  • diffuse idem, page 223.
  • disperse idem, page 236.
  • disseminate idem, page 239.
  • dissipate idem, page 239.
  • lavish idem, page 479.
  • noise abroad idem, page 559.
  • propagate idem, page 653.
  • report idem, page 697.
  • run idem, page 726.
  • scatter idem, page 738.
  • sow idem, page 797.
  • spread idem, page 805.
  • squander idem, page 807.
  • waste idem, page 965.