διοικοδομέω

Ancient Greek

Etymology

From δῐᾰ- (dia-, “across”) +‎ οἰκοδομέω (oikodoméō, “to build a house”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.oi̯.ko.do.mé.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.y.ko.doˈme.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.y.ko.ðoˈme.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.y.ko.ðoˈme.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.i.ko.ðoˈme.o/

Verb

δῐοικοδομέω • (dioikodoméō)

to build across, wall off
to barricade

Inflection

Present: δῐοικοδομέω, δῐοικοδομέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῐοικοδομέω	δῐοικοδομέεις	δῐοικοδομέει	δῐοικοδομέετον	δῐοικοδομέετον	δῐοικοδομέομεν	δῐοικοδομέετε	δῐοικοδομέουσῐ(ν)
	subjunctive	δῐοικοδομέω	δῐοικοδομέῃς	δῐοικοδομέῃ	δῐοικοδομέητον	δῐοικοδομέητον	δῐοικοδομέωμεν	δῐοικοδομέητε	δῐοικοδομέωσῐ(ν)
	optative	δῐοικοδομέοιμῐ	δῐοικοδομέοις	δῐοικοδομέοι	δῐοικοδομέοιτον	δῐοικοδομεοίτην	δῐοικοδομέοιμεν	δῐοικοδομέοιτε	δῐοικοδομέοιεν
	imperative		δῐοικοδόμεε	δῐοικοδομεέτω	δῐοικοδομέετον	δῐοικοδομεέτων		δῐοικοδομέετε	δῐοικοδομεόντων
middle/ passive	indicative	δῐοικοδομέομαι	δῐοικοδομέῃ, δῐοικοδομέει	δῐοικοδομέεται	δῐοικοδομέεσθον	δῐοικοδομέεσθον	δῐοικοδομεόμεθᾰ	δῐοικοδομέεσθε	δῐοικοδομέονται
	subjunctive	δῐοικοδομέωμαι	δῐοικοδομέῃ	δῐοικοδομέηται	δῐοικοδομέησθον	δῐοικοδομέησθον	δῐοικοδομεώμεθᾰ	δῐοικοδομέησθε	δῐοικοδομέωνται
	optative	δῐοικοδομεοίμην	δῐοικοδομέοιο	δῐοικοδομέοιτο	δῐοικοδομέοισθον	δῐοικοδομεοίσθην	δῐοικοδομεοίμεθᾰ	δῐοικοδομέοισθε	δῐοικοδομέοιντο
	imperative		δῐοικοδομέου	δῐοικοδομεέσθω	δῐοικοδομέεσθον	δῐοικοδομεέσθων		δῐοικοδομέεσθε	δῐοικοδομεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		δῐοικοδομέειν				δῐοικοδομέεσθαι
participle	m	δῐοικοδομέων				δῐοικοδομεόμενος
	f	δῐοικοδομέουσᾰ				δῐοικοδομεομένη
	n	δῐοικοδομέον				δῐοικοδομεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: δῐοικοδομῶ, δῐοικοδομοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῐοικοδομῶ	δῐοικοδομεῖς	δῐοικοδομεῖ	δῐοικοδομεῖτον	δῐοικοδομεῖτον	δῐοικοδομοῦμεν	δῐοικοδομεῖτε	δῐοικοδομοῦσῐ(ν)
	subjunctive	δῐοικοδομῶ	δῐοικοδομῇς	δῐοικοδομῇ	δῐοικοδομῆτον	δῐοικοδομῆτον	δῐοικοδομῶμεν	δῐοικοδομῆτε	δῐοικοδομῶσῐ(ν)
	optative	δῐοικοδομοίην, δῐοικοδομοῖμῐ	δῐοικοδομοίης, δῐοικοδομοῖς	δῐοικοδομοίη, δῐοικοδομοῖ	δῐοικοδομοῖτον, δῐοικοδομοίητον	δῐοικοδομοίτην, δῐοικοδομοιήτην	δῐοικοδομοῖμεν, δῐοικοδομοίημεν	δῐοικοδομοῖτε, δῐοικοδομοίητε	δῐοικοδομοῖεν, δῐοικοδομοίησᾰν
	imperative		δῐοικοδόμει	δῐοικοδομείτω	δῐοικοδομεῖτον	δῐοικοδομείτων		δῐοικοδομεῖτε	δῐοικοδομούντων
middle/ passive	indicative	δῐοικοδομοῦμαι	δῐοικοδομεῖ, δῐοικοδομῇ	δῐοικοδομεῖται	δῐοικοδομεῖσθον	δῐοικοδομεῖσθον	δῐοικοδομούμεθᾰ	δῐοικοδομεῖσθε	δῐοικοδομοῦνται
	subjunctive	δῐοικοδομῶμαι	δῐοικοδομῇ	δῐοικοδομῆται	δῐοικοδομῆσθον	δῐοικοδομῆσθον	δῐοικοδομώμεθᾰ	δῐοικοδομῆσθε	δῐοικοδομῶνται
	optative	δῐοικοδομοίμην	δῐοικοδομοῖο	δῐοικοδομοῖτο	δῐοικοδομοῖσθον	δῐοικοδομοίσθην	δῐοικοδομοίμεθᾰ	δῐοικοδομοῖσθε	δῐοικοδομοῖντο
	imperative		δῐοικοδομοῦ	δῐοικοδομείσθω	δῐοικοδομεῖσθον	δῐοικοδομείσθων		δῐοικοδομεῖσθε	δῐοικοδομείσθων
		active				middle/passive
infinitive		δῐοικοδομεῖν				δῐοικοδομεῖσθαι
participle	m	δῐοικοδομῶν				δῐοικοδομούμενος
	f	δῐοικοδομοῦσᾰ				δῐοικοδομουμένη
	n	δῐοικοδομοῦν				δῐοικοδομούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: δῐῳκοδόμεον, δῐῳκοδομεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῐῳκοδόμεον	δῐῳκοδόμεες	δῐῳκοδόμεε(ν)	δῐῳκοδομέετον	δῐῳκοδομεέτην	δῐῳκοδομέομεν	δῐῳκοδομέετε	δῐῳκοδόμεον
middle/ passive	indicative	δῐῳκοδομεόμην	δῐῳκοδομέου	δῐῳκοδομέετο	δῐῳκοδομέεσθον	δῐῳκοδομεέσθην	δῐῳκοδομεόμεθᾰ	δῐῳκοδομέεσθε	δῐῳκοδομέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: δῐῳκοδόμουν, δῐῳκοδομούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῐῳκοδόμουν	δῐῳκοδόμεις	δῐῳκοδόμει	δῐῳκοδομεῖτον	δῐῳκοδομείτην	δῐῳκοδομοῦμεν	δῐῳκοδομεῖτε	δῐῳκοδόμουν
middle/ passive	indicative	δῐῳκοδομούμην	δῐῳκοδομοῦ	δῐῳκοδομεῖτο	δῐῳκοδομεῖσθον	δῐῳκοδομείσθην	δῐῳκοδομούμεθᾰ	δῐῳκοδομεῖσθε	δῐῳκοδομοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

“διοικοδομέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“διοικοδομέω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
διοικοδομέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
διοικοδομέω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
διοικοδομέω in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften