διχοτόμηση

Greek

Noun

διχοτόμηση • (dichotómisi) f (plural διχοτομήσεις)

1. bisection (divide into two equal parts)
2. dichotomy, split

Declension

declension of διχοτόμηση

case     \     number	singular	plural
nominative	διχοτόμηση •	διχοτομήσεις •
genitive	διχοτόμησης •	διχοτομήσεων •
accusative	διχοτόμηση •	διχοτομήσεις •
vocative	διχοτόμηση •	διχοτομήσεις •
Older or formal genitive singular: διχοτομήσεως •

Synonyms

• (split): διχασμός m (dichasmós)