δολιοφθορά

Greek

Etymology

From δόλιος (dólios) +‎ φθορά (fthorá).

Pronunciation

• IPA^(key): /ðoʎofoˈɾa/

Noun

δολιοφθορά • (doliofthorá) f (plural δολιοφθορές)

1. (military) sabotage (deliberate action aimed at weakening an enemy)
2. (military) sabotage (acts with intent to obstruct the national defenses of a country)

Declension

declension of δολιοφθορά

case     \     number	singular	plural
nominative	δολιοφθορά •	δολιοφθορές •
genitive	δολιοφθοράς •	δολιοφθορών •
accusative	δολιοφθορά •	δολιοφθορές •
vocative	δολιοφθορά •	δολιοφθορές •