δυσνόητος

Greek

Adjective

δυσνόητος • (dysnóitos) m (feminine δυσνόητη, neuter δυσνόητο)

1. obscure, abstruse (hard to understand)

Declension

Declension of δυσνόητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	δυσνόητος •	δυσνόητη •	δυσνόητο •	δυσνόητοι •	δυσνόητες •	δυσνόητα •
genitive	δυσνόητου •	δυσνόητης •	δυσνόητου •	δυσνόητων •	δυσνόητων •	δυσνόητων •
accusative	δυσνόητο •	δυσνόητη •	δυσνόητο •	δυσνόητους •	δυσνόητες •	δυσνόητα •
vocative	δυσνόητε •	δυσνόητη •	δυσνόητο •	δυσνόητοι •	δυσνόητες •	δυσνόητα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο δυσνόητος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο δυσνόητος, etc.)