εμπόλεμος

Greek

Adjective

εμπόλεμος • (empólemos) m (feminine εμπόλεμη, neuter εμπόλεμο)

1. belligerent, warring

Declension

Declension of εμπόλεμος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	εμπόλεμος •	εμπόλεμη •	εμπόλεμο •	εμπόλεμοι •	εμπόλεμες •	εμπόλεμα •
genitive	εμπόλεμου •	εμπόλεμης •	εμπόλεμου •	εμπόλεμων •	εμπόλεμων •	εμπόλεμων •
accusative	εμπόλεμο •	εμπόλεμη •	εμπόλεμο •	εμπόλεμους •	εμπόλεμες •	εμπόλεμα •
vocative	εμπόλεμε •	εμπόλεμη •	εμπόλεμο •	εμπόλεμοι •	εμπόλεμες •	εμπόλεμα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εμπόλεμος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εμπόλεμος, etc.)