ενωτικός

Greek

Etymology

From Koine Greek ἑνωτικός (henōtikós).

Adjective

ενωτικός • (enotikós) m (feminine ενωτική, neuter ενωτικό)

1. uniting, unionist

   Antonym: ανθενωτικός (anthenotikós)

Declension

Declension of ενωτικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ενωτικός •	ενωτική •	ενωτικό •	ενωτικοί •	ενωτικές •	ενωτικά •
genitive	ενωτικού •	ενωτικής •	ενωτικού •	ενωτικών •	ενωτικών •	ενωτικών •
accusative	ενωτικό •	ενωτική •	ενωτικό •	ενωτικούς •	ενωτικές •	ενωτικά •
vocative	ενωτικέ •	ενωτική •	ενωτικό •	ενωτικοί •	ενωτικές •	ενωτικά •

Related terms

• ενωτικό n (enotikó, “hyphen”)