εορταστικός
Greek edit
Etymology edit
Learned borrowing from Ancient Greek ἑορταστικός (heortastikós).[1]
Adjective edit
εορταστικός • (eortastikós) m (feminine εορταστική, neuter εορταστικό)
- festive, celebratory (having the atmosphere, decoration, or attitude of a festival, holiday, or celebration)
Declension edit
Declension of εορταστικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | εορταστικός • | εορταστική • | εορταστικό • | εορταστικοί • | εορταστικές • | εορταστικά • |
| genitive | εορταστικού • | εορταστικής • | εορταστικού • | εορταστικών • | εορταστικών • | εορταστικών • |
| accusative | εορταστικό • | εορταστική • | εορταστικό • | εορταστικούς • | εορταστικές • | εορταστικά • |
| vocative | εορταστικέ • | εορταστική • | εορταστικό • | εορταστικοί • | εορταστικές • | εορταστικά • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εορταστικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εορταστικός, etc.) | |||||
Derived terms edit
- εορταστικά (eortastiká, adverb)
Related terms edit
- see: γιορτή (giortí)
References edit
- ^ εορταστικός - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.