επαινετικός

Greek

Adjective

επαινετικός • (epainetikós) m (feminine επαινετική, neuter επαινετικό)

1. complementary, appreciative
2. flattering

Declension

Declension of επαινετικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	επαινετικός •	επαινετική •	επαινετικό •	επαινετικοί •	επαινετικές •	επαινετικά •
genitive	επαινετικού •	επαινετικής •	επαινετικού •	επαινετικών •	επαινετικών •	επαινετικών •
accusative	επαινετικό •	επαινετική •	επαινετικό •	επαινετικούς •	επαινετικές •	επαινετικά •
vocative	επαινετικέ •	επαινετική •	επαινετικό •	επαινετικοί •	επαινετικές •	επαινετικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο επαινετικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο επαινετικός, etc.)

Related terms

• see: επαινώ (epainó, “to praise”)