επιμελητής

See also: ἐπιμελητής

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /e.pi.me.liˈtis/
• Hyphenation: ε‧πι‧με‧λη‧τής

Noun

επιμελητής • (epimelitís) m (plural επιμελητές, feminine επιμελήτρια)

1. one who takes care of a thing, in an official capacity
   1. curator
   2. editor
   3. (law) caretaker, guardian

Declension

declension of επιμελητής

case     \     number	singular	plural
nominative	επιμελητής •	επιμελητές •
genitive	επιμελητή •	επιμελητών •
accusative	επιμελητή •	επιμελητές •
vocative	επιμελητή •	επιμελητές •

Related terms

• επιμελητήριο n (epimelitírio)

• and see: επιμελούμαι (epimeloúmai, “I take care of”)