εριστικός

Greek

Adjective

εριστικός • (eristikós) m (feminine εριστική, neuter εριστικό)

1. grumpy, stroppy, quarrelsome, gruff, grouchy, crusty

Declension

Declension of εριστικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	εριστικός •	εριστική •	εριστικό •	εριστικοί •	εριστικές •	εριστικά •
genitive	εριστικού •	εριστικής •	εριστικού •	εριστικών •	εριστικών •	εριστικών •
accusative	εριστικό •	εριστική •	εριστικό •	εριστικούς •	εριστικές •	εριστικά •
vocative	εριστικέ •	εριστική •	εριστικό •	εριστικοί •	εριστικές •	εριστικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εριστικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εριστικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	εριστικότερος •	εριστικότερη •	εριστικότερο •	εριστικότεροι •	εριστικότερες •	εριστικότερα •
genitive	εριστικότερου •	εριστικότερης •	εριστικότερου •	εριστικότερων •	εριστικότερων •	εριστικότερων •
accusative	εριστικότερο •	εριστικότερη •	εριστικότερο •	εριστικότερους •	εριστικότερες •	εριστικότερα •
vocative	εριστικότερε •	εριστικότερη •	εριστικότερο •	εριστικότεροι •	εριστικότερες •	εριστικότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο εριστικότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	εριστικότατος •	εριστικότατη •	εριστικότατο •	εριστικότατοι •	εριστικότατες •	εριστικότατα •
genitive	εριστικότατου •	εριστικότατης •	εριστικότατου •	εριστικότατων •	εριστικότατων •	εριστικότατων •
accusative	εριστικότατο •	εριστικότατη •	εριστικότατο •	εριστικότατους •	εριστικότατες •	εριστικότατα •
vocative	εριστικότατε •	εριστικότατη •	εριστικότατο •	εριστικότατοι •	εριστικότατες •	εριστικότατα •

See also

• τζαναμπέτης m (tzanampétis, “curmudgeon, bad tempered person”)
• δύστροπος (dýstropos, “bad tempered”)